Ik weet niet beter dat ik vroeger altijd verlegen was en nooit het meisje was dat op de voorgrond wilde zijn.
Ik heb heel veel moeite moeten doen om van mijn verlegenheid af te komen. Zo had ik assertieviteits trainingen, ging ik express op toneel les bij het SKVR en ging ik er een jaartje tussen uit om aan mezelf te werken bij een schooltraject. Het laatste heeft mij het meest geholpen. Ik moest tig keer voor de klas staan en presenteren, ik mocht wel mijn eigen onderwerpen kiezen wat ik super tof vond.
Mijn verlegenheid heeft zo'n 16 a 18 jaar geduurd. Tenminste toen was ik echt van het ergste gedeelte af.
Ik had vroeger ook een zeer slecht beeld van mezelf. Ik vond mezelf stom en lelijk. Natuurlijk, belachelijk.
Sinds kort denk ik dat ik een beetje introvert ben. Ik kan mezelf heel goed vermaken en verder heeft mijn verlegenheid ook nooit echt een goede reden gehad dus denk ik eigenlijk dat het een het een beetje bij mezelf hoort. "Ik ben geen showgirl" zeg ik altijd. Ik ben het meisje dat van rustige dingen blij word.
Ik ging vroeger ook nooit echt vaak uit.. De tofste jaren waren in Waterfront bij PRSPCT. Waterfront was voor mij perfect omdat het klein was. De Maasillo vind ik daar en tegen echt verschrikkelijk.
Soms word ik als "saai" bestempeld omdat ik niet veel buitenshuis doe maar wat als ik daar blij van word?
Het gekke is ook dat ik mezelf jaren als "stadsmens" had gezien terwijl je dan moet bedenken dat ik het liefst zo vroeg mogelijk in de stad ben en zo snel mogelijk terug ben. Het goede is dat ik heel veel leuk vind dus een outfit binnen een uur scoren is voor mij geen probleem.
Ik denk ook dat mijn relax avond met mijn karakter samen hangt. Ik houd van rust. Ik ben al meer dan 11 jaar zot op verzorgingsproducten en houd ervan om mezelf een boost te geven met heerlijke producten.
Vandaag kocht ik dit. Dit is alvast een beetje voor Kroatië:
Introvert zijn is niet saai, alleen een beetje anders dan de rest.
Heel veel liefs,
XOXO!
Ik heb heel veel moeite moeten doen om van mijn verlegenheid af te komen. Zo had ik assertieviteits trainingen, ging ik express op toneel les bij het SKVR en ging ik er een jaartje tussen uit om aan mezelf te werken bij een schooltraject. Het laatste heeft mij het meest geholpen. Ik moest tig keer voor de klas staan en presenteren, ik mocht wel mijn eigen onderwerpen kiezen wat ik super tof vond.
Mijn verlegenheid heeft zo'n 16 a 18 jaar geduurd. Tenminste toen was ik echt van het ergste gedeelte af.
Ik had vroeger ook een zeer slecht beeld van mezelf. Ik vond mezelf stom en lelijk. Natuurlijk, belachelijk.
Sinds kort denk ik dat ik een beetje introvert ben. Ik kan mezelf heel goed vermaken en verder heeft mijn verlegenheid ook nooit echt een goede reden gehad dus denk ik eigenlijk dat het een het een beetje bij mezelf hoort. "Ik ben geen showgirl" zeg ik altijd. Ik ben het meisje dat van rustige dingen blij word.
Ik ging vroeger ook nooit echt vaak uit.. De tofste jaren waren in Waterfront bij PRSPCT. Waterfront was voor mij perfect omdat het klein was. De Maasillo vind ik daar en tegen echt verschrikkelijk.
Soms word ik als "saai" bestempeld omdat ik niet veel buitenshuis doe maar wat als ik daar blij van word?
Het gekke is ook dat ik mezelf jaren als "stadsmens" had gezien terwijl je dan moet bedenken dat ik het liefst zo vroeg mogelijk in de stad ben en zo snel mogelijk terug ben. Het goede is dat ik heel veel leuk vind dus een outfit binnen een uur scoren is voor mij geen probleem.
Ik denk ook dat mijn relax avond met mijn karakter samen hangt. Ik houd van rust. Ik ben al meer dan 11 jaar zot op verzorgingsproducten en houd ervan om mezelf een boost te geven met heerlijke producten.
Vandaag kocht ik dit. Dit is alvast een beetje voor Kroatië:
Introvert zijn is niet saai, alleen een beetje anders dan de rest.
Heel veel liefs,
XOXO!
Reacties
Een reactie posten